سوی خدا سایت مذهبی فرهنگی سوی خدا ؛ سایتی برای همگان و موضوعات مختلف مذهبی و فرهنگی که میکوشیم یک سایت خوب در این زمینه فراهم کنیم تا محلی مناسب برای اشتراک گذاری مطالب مذهبی فرهنگی فراهم آید
« در اینکه انبیاء و امامان معصوم از علم غیب به تعلیم الهى آگاهند حرفى نیست. ولى در چگونگى این علم، و همچنین در وسعت و گسترش آن سخن بسیار است، و این مسأله از پیچیده‌ترین مسائلى است که در این گونه مباحث به چشم مى‌خورد، اخبار متفاوتى در آن وارد شده و از سوى دانشمندان نیز اظهار نظرهاى مختلفى دیده مى‌شود، یکى از احتمالات اساسى و قابل ملاحظه در این مسأله به شرح زیر است:
آنها همه این امور را مى دانند اما «بالقوه» نه «بالفعل» یعنى هر گاه بخواهند و اراده کنند چیزى از اسرار غیب را بدانند خداوند به آنها الهام مى‌کند، و یا قواعد و اصولى نزد آنها است که با مراجعه به آن قواعد و اصول فتح باب مى‌شود و مى‌توانند هر چیزى از اسرار غیب را بدانند، و یا کتبى نزد آنها است که به آن مى‌نگرند و از اسرار غیب با خبر مى شوند، یا اینکه در هر حال که خدا اراده کند و به اصطلاح حالت «بسط» به آنها دست دهد از این اسرار با خبر مى‌شوند، و در حالى که این اراده برگرفته شود و به اصطلاح حالت «قبض» حاصل گردد، این علوم موقتاً پنهان مى‌شود.
شاهد این نظر (در شکل اوّل) روایاتى است که مى‌گوید: «امامان و پیشوایان معصوم هنگامى که مى‌خواستند چیزى را بدانند مى‌دانستند»
مرحوم کلینى در این زمینه بابى در اصول کافى منعقد کرده تحت عنوان «امامان هر گاه اراده مى‌کردند چیزى را بدانند مى‌دانستند» (الکافی،ج۱ ص۵۲۸)
این بیان در مورد علم پیامبران و امامان بسیارى از مشکلات را نیز حل مى‌کند، از جمله اینکه :چرا مثلا امام حسن (ع) از کوزه زهر آلود آب نوشید؟ و امام هشتم انگور یا انار زهر آلود را تناول فرمود؟ چرا فلان فرد ناباب را به عنوان قضاوت یا فرماندارى انتخاب کردند؟و چرا یعقوب از وضع خود این همه نگران بود؟ با اینکه فرزندش مقامات عالى را طى مى‌کرد، و سرانجام فراق مبدل به وصال مى‌شد چرا … و چرا…؟
در تمام این موارد ممکن است گفته شود:
آنها اگر مى‌خواستند بدانند مى‌دانستند، ولى آنها مى‌دانستند که خداوند براى امتحان یا مصالح دیگر به آنها اجازه نداده است آگاهى پیدا کنند.
با ذکر یک مثال مى‌توان این مسأله را روشن ساخت:
اگر کسى نامه اى به دست دیگرى بدهد که در این نامه اسامى افراد زیادى یا مقامات آنها ذکر شده باشد، و یا حقایق مکتوم دیگرى در آن آمده باشد.
او اگر بخواهد از این حقائق با خبر بشود در نامه را باز مى‌کند و آگاه مى‌شود ولى تا در نامه باز نشده از آنها با خبر نیست، ضمناً شخص بزرگى که نامه را به دست او داده گشودن در نامه را موکول به اذن و اجازه خود کرده است.»
منبع: کانال تلگرام پرسمان اعتقادی؛ به نقل از پیام قرآن،ایت الله العظمی مکارم،ج۷ ص۲۴۹
——————–
سایت محل برداشت: تبیان
پایان مطلب به چه دلیلی امامان معصومین(ع) قبل از شهادت از علم غیب شان استفاده نکردند .
Loading ...
